Kiedy trzeba zastosować split payment

Jeśli faktura opiewa na kwotę do 15.000 zł, to mechanizm podzielonej płatności (MPP) nie jest obowiązkowy. Adresat faktury nie jest więc „związany” tym oznaczeniem i nie ma konieczności stosowania podzielonej płatności. Dotyczyłoby to nawet przypadków, gdy przedmiotem transakcji są towary bądź usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Przypomnijmy, że wedle reguły ogólnej – przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast do tej kwoty – nabywcy jedynie mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Również tylko w odniesieniu do faktur, gdzie kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – w fakturze należy zamieścić wyrazy: "mechanizm podzielonej płatności".

Czyli tylko wtedy, gdy transakcja dotyczy towarów czy usług z załącznika nr 15 do ustawy, a kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł, to sprzedawca jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, zaś nabywca – do zapłaty w split payment.

Poniżej progu 15.000 zł podzielona płatność jest fakultatywna. O zastosowaniu MPP zadecyduje nabywca. Sprzedawca nie może zaś ani zmuszać do zapłaty w tej formie, ani tej możliwości odbierać.

Niekiedy faktury niepotrzebnie (czy w wyniku omyłki) zawierają adnotację o podzielonej płatności, ale nieprawidłowość  ta nie ma jakichś wymiernych skutków.